Dit is een faketekst. Alles wat hier staat is slechts om een indruk te geven van het grafische effect van tekst op deze plek. Wat u hier leest is een voorbeeldtekst. Deze wordt later vervangen door de uiteindelijke tekst, die nu nog niet bekend is.
Hans van der Veen (Leeuwarden 1947) studeerde germanistiek in Leiden en München en was 38 jaar leraar Duits te Leiden. Na zes tweetalige gedichtbundels – waaronder vier Lebende Leidener Lyriker, ein literarisches Quartett en gedichten van wijlen ook een Leidenaar, Piet Paaltjens, pseudoniem voor François HaverSchmidt – verscheen in 2015 Slauerhoff, Desperado te land en ter zee/Desperado zu Wasser und zu Land. In datzelfde jaar vijftien hertalingen van Jean Pierre Rawie, Pas op breekwaar/Wackeltanz. In 2017 volgde Amouretten, negentien delicate gedichten van Han G. Hoekstra. Van Menno Wigman verschenen vijftien gedichten met hun Nachdichtungen in de bundel VersZinsels/ZeilenSprung (2018). Een jaar later Bevlogen jaren/Dichterlieder, zeventien gedichten van Willem Wilmink, Nederlands-Duits.
In het jaar 2020 verscheen als capita selecta uit het werk van Van der Veen Gelijk het gras/Schall und Rauch, tweeëntwintig funeraire gedichten van Nederlandse schrijvers, gedichten met een vanitas-achtergrond, eveneens Nederlands-Duits. In 2021 verscheen van Lévi Weemoedt een kleine keuze gedichten, Weemoedig voorwaarts/Wehmut und so weiter, ook tweetalig.
Hans van der Veen | Hoge Rijndijk 210 | 2314 AJ | Leiden | hansvanderveen1@kpnmail.nl
